بررسی عددی و آزمایشگاهی تأثیر پوشش، مقاومت فشاری و فشار ناشی از خوردگی آرماتور بر شروع ترک خوردگی در ساز ههای بتن آرمه

سازه‌های بتن مسلح در مناطق خورنده، معمولاً از خرابی به علت خوردگی آرماتور‌ها، که می‌تواند ناشی از کربنات و یا نفوذ یون‌های کلر باشد، رنج می‌برند. افزایش حجم محصولات خوردگی نسبت به فولاد اولیه باعث ایجاد ترک در سازه شده، که می تواند منجر به تسریع کاهش عمر مفید آن شود. فلذا زمان شکل‌گیری ترکها یک پارامتر اصلی در عملکرد سازه بوده و مهم است که بتوان آن‌ را با دقت کافی پیش بینی کرد. به منظور بررسی دقت مدل‌های تحلیلی مبتنی بر مدلسازی رفتار غیر‌خطی بتن و تعیین محل خوردگی آرماتور، در این تحقیق از مدل اجزاء محدود استفاده شده‌ است. در ابتدا نمونه های آزمایشگاهی مختلفی ساخته شده و پس از نگهداری اولیه، تحت شرایط خوردگی تسریع شده قرار گرفته اند. محل و الگوی ترک مدلها در حین آزمایش و تا مرحله شکست کامل نمونه ها بطور دقیق ثبت شده اند. در مرحله بعد مدل عددی نمونه های فوق با استفاده از اجزای محدود ساخته شده و نتایج حاصل از روش‌های آزمایشگاهی و عددی با یکدیگر مقایسه شده‌اند. پس از اطمینان از صحت مدلهای عددی ساخته شده، اثر پارامترهای مختلف بر ترک خوردگی بتن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن‌ است که پوشش آرماتور و مقاومت فشاری بتن از عوامل موثر در شروع ترک‌خوردگی می‌باشند و با افزایش این 2 پارامتر فشار داخلی ناشی از محصولات جهت شروع ترک‌خوردگی بیشتر خواهد شد.